AH YAVRUM AH!
Acı şeyler duydum yıkıldım kaldım,
Üzüldüm, ağladım, inledim,
Saçımı başımı yoldum, didindim,
Hayat yalan, her şey boşmuş şimdi inandım.
Yavrum neyleyeyim kader utansın.
Ağlama derler yazık etme gözyaşlarına,
Kahpe felek bakar mı benim gözümün yaşına,
Hasret kaldım huzurlu uyumaya,
Neyleyeyim ben kader utansın.
Varlık, ün, başarı boş,
Kötülükler yapıştıysa yakana,
Silinmez üzüntü yanı başından.
Ne yaparım, ne ederim bilemedim,
Konuşup, dertleşemem,
Sustum ağladım, ağladım sustum,
Zalim kader gözü yaşlı gezerim.
Kavak yelleri başından eser gider mi?
Yavrum, yanında bizi istemez ki!
Yitirdim güzel anılarımı,
Her yerim doldu efkâr,
Yavrum pis arkadaşlarından nasıl kopar?
Çocuğum onlar yanlış yoldalar.
Desem de inanmaz onlara kanar.
Okumayan okuyanın halinden nasıl anlar?
Gülsen BİRDAL
Bu haber 2229 defa okunmuştur.
