• Anasayfa
• Anamur
• İlçemiz Tarihçesi
• Tarım
• Turizm
• Tarihi Yerler
• Anamur'da Yaşam
• Ulaşım
• Anamur İlçe Haritası

           İNSANLIĞIN EN BÜYÜK SUÇU İSRAF

İsraf, bizim anladığımız düz haliyle; aşırı ve lüzumsuz harcama manasındadır.

Kuran, Araf: 31, Enam:141, İsra: 26-27, Nisa:6, şuara: 151 ayetlerinde bu konuda oldukça dikkat çekici ve uyarıcı ikazları bize yapmaktadır.

İsraf, Kuran’ın temel buyruklarından birisi belki de en önemlisidir. Çünkü israfta kul hakkı söz konusudur.

İsraf, İslam dünyasının özellikle de Arap âleminin en çok çiğnenen emirlerinden birisi özellikle de ilkidir.

İsraf, kelime anlamı olarak ZULMETMEKTİR. Tarihi gelişimi ve bizdeki tam karşılığı: SAVURGANLIKTIR, aşırı ve ölçüsüz harcamadır.

İsraf, tecavüzün zulüm noktasına ulaşmasıdır. Aşırılığın nerede ve neden sonra başlayacağı ise görecelidir. Bunun için israfın ve israf kavramının daima tartışmalı bir yanı vardır.

 

Onun için israfın belirlenmesinde en büyük ölçü; VİCDAN ölçüsüdür. Vicdan göz ardı edilir, tatile yollanırsa; her insan israfına bir delil ve kılıf bulabilir, makul ölçüler gerekçeler gösterebilir. İsrafa dalmış, israfa batmış kişiler, bu anlamda gerekçeler üretebilir.

Onun için israfın ölçüsü VİCDANDIR.

Kişi yapacağı harcamaları, hep kendinden yukarıdakilere bakarak değil: kendinden aşağıda harcama yapanlara bakarak yapmalıdır.

Özellikle ve özellikle bizden aşağıda olanların durumuna bakarak harcama yapmak en akıllı ve en vicdani bir yöntemdir.

Hz. Ebubekir bıraktığı vasiyet yazısında: “Ben halife olunca Mekke’nin en fakir kişisinin yaşantısını ve harcamasını örnek aldım. Onun gibi yaşadım, onun gibi harcadım.” Dediği meşhur bir anekdottur.

İsrafa hangi bakış açısından bakarsak bakalım, insanlığın baş belası ve acımasız bir zulmüdür. Bu bir iddia değil acı bir tespittir ki İSRAF; KÜRESEL BİR İNSANLIK SUÇUDUR ve en büyüklerindendir.        İsraf, afetlerin afeti, bütün iyiliklerin ve güzel duyguların yıkımıdır.

Tarihe bakınız; bütün uygarlıkların ve medeniyetlerin en yıkıcı motoru israftır.

Günümüz uygarlıklarını yıkacak olan da: İSRAFTIR.

İnsanlık ve uygarlık; şu iki açmazına cevap bulmak zorundadır: “Nasıl Üretebilirim mi?” yoksa “Nasıl Harcayabilirim mi?”

Nasıl üretebilirim, insanlığı ve uygarlığı yüceltmektedir. Nasıl tüketebilirim ise insanı zararlı görmektedir.

İnanın abartmıyorum. Şiddet, baskı, sömürü, alın teri ihlali, işgalcilik, mağrur olmak, cinayet, hürriyet gasbı gibi temel zulümleri besleyen ana olumsuzlukların altında hep İSRAF yatmaktadır. Onun için İSRAF, Kuran ahlâkının özündeki denge unsurunu bozmaktadır. Zira biri çok harcama yaparken; ötekinin az harcama yapması kaçınılmaz bir gerçektir.

Asgari ücret 1.300 TL/aylık olsun mu tartışması yapılırken. Birilerinin saray, araba ve uçak filolarına filo katması sizce de normal mi?

“Yiyin, için fakat israf etmeyin! Allah israf edenleri sevmez.”

Bilmem anlatabildim mi?

Esen kalınız.

Nazım PEKER

nazimpeker@gmail.com